Kiedy zostaje tylko nadzieja...

Jest to moje pierwsze fotostory, mam nadzieję, że sie spodoba

Odcinek 1. - ponizej
Odcinek 2.
Odcinek 3. - NOWY



Mam na imię Charles i mam obecnie 30 lat. Chce opowiedzieć moją historię. Nie Opowiem jej tak, jak się wydarzyła. Opowiem ją tak, jak ją zapamiętałem.
To był poniedziałek, rok 1988. Miałem wtedy 12 lat. Matt zaproponował, że zabierze mnie ze sobą i będę mu pomagał w porządkowaniu zaniedbanych ogrodów. Chętnie się zgodziłem. W sumie nie miałem nic lepszego do roboty.



Tego dnia jednak Matt miał zadanie specjalne. Miał pojechać i uporządkować ogród Ireny Ślicznej.
Wszyscy w mieście znali legendę tę. Irena Śliczna była najbogatszą obywatelką naszego Bravenstown. Kiedy opuścił ją narzeczony zachorowała psychicznie i miała bzika na punkcie muzyki. Przygarnęła też dziewczynkę, Eveline. Staruszka ciągle przebywała w swoim pokoju, nikt nigdy jej nie widział, nawet mała Eveline.
Jechaliśmy długo, najpierw kamienistą drogą, potem leśną ścieżką. Mijaliśmy wiele różnych domów. Wszyscy pozdrawiali Matt`a ręką. Dobrze, że zabrałem ze sobą jakąś książkę, inaczej chybabym się zanudził.



Wreszcie dojechaliśmy na miejsce. Wysiedliśmy z auta. Przed nami stał potężny dom ukryty w istnej dżungli. Zrozumiałem, dlaczego Irena wynajęła Matt`a. On naprawdę był dobry w tym, co robił.
Zadzwoniliśmy domofonem. Odezwał się glos kobiecy, wiedzieliśmy jednak, że to głos afrykańskiej służki. Weszliśmy do ogrodu. Matt kazał zostać mi na miejscu i nie odchodzić daleko. Ostrzegał:
- Nie ruszaj się mały stąd, bo w tych zaroślach mogą czaić się różne bestie...



Uśmiechnął się do mnie, po czym poszedł w stronę domu. Ja nie mogłem się oprzeć i poszedłem za nim ścieżką. Oglądałem ptactwo i bardzo bogatą roślinność zaniedbanego ogrodu. Wtem coś mignęło mi przed oczyma. Było mniej więcej mojego wzrostu i miało na sobie różowe ubranie.



Kiedy podeszło bliżej zrozumiałem, że to Eveline. Dyskretnie uśmiechnęła się do mnie i poszła dalej. A ja wciąż stałem jak wmurowany na ścieżce i wpatrywałem się w miejsce, gdzie przed chwilą stało cudowne zjawisko.
Dopiero Matt wyrwał mnie z tego omamu.
- Co się tak patrzysz, jakbyś ducha zobaczył? Chodź, idziemy stąd, dostałem kasę, napisała mi, że się rozmyśliła i ogród zostanie tak jak jest. Dziwaczka.
Ja jednak chciałem zostać w tym miejscy jak najdłużej i nigdy się z niego nie poruszyć. Choć jeszcze jeden raz chciałem zobaczyć Eveline. Zrozumiałem, że to była miłość od pierwszego wejrzenia. Od tego się już nie uwolnię, myślałem.
Następnego dnia do mojej siostry, z którą mieszkałem, jak ojciec się zabił, zadzwonił telefon.



- Słucham? - powiedziała - Tak, tak, oczywiście, jak najbardziej tak, jutro go wyślę. Dziękuje do widzenia.
Poszedłem się położyć. Nasz dom był mały, więc moje legowisko było w salonie. Przysłuchiwałem się rozmowie z ciekawością. Moja siostra nigdy nie była tak uprzejma. To musiał być ktoś naprawdę ważny. Po chwili milczenia odezwała się do mnie:
- Charles, coś ty znowu przeskrobał? Irena Śliczna chce, abyś jutro przyszedł do niej bawić się z Eveline. Odpicujemy Cię na eleganta, to może parę groszy wpadnie do kieszeni.



Już jej nie słuchałem. Wiedziałem, że ten dzień był najszczęśliwszym w moim życiu.